- benignitas
- bĕnignĭtās, ātis, f. [benignus]
[st1]1 [-] bonté, bienveillance.
- summa cum benignitate aliquem audire, Cic. Sest. 31 : écouter qqn avec une extrême bienveillance.
- si... in eum benignitatis plurimum conferetur, Cic. Off. 1, 50 : si on lui accorde le plus de bienveillance.
[st1]2 [-] obligeance, bienfaisance, générosité.
- largitio, quae fit ex re familiari, fontem ipsum benignitatis exhaurit, Cic. Off. 2, 52 : les largesses, qui se puisent dans le patrimoine, tarissent la source même de la bienfaisance.
- beneficentia, quam eandem vel benignitatem vel liberalitatem appellari licet, Cic. Off. 1, 20 : la bienfaisance que l'on peut appeler aussi ou obligeance ou générosité.
- benignitas in aliquem, Cic. Clu. 196 : générosité à l'égard de qqn.
- fig. benignitas terrae, Col. 4, 24, 12 : générosité du sol.
- benignitas naturae, Plin. 1, 29, 30 : générosité de la nature.
* * *bĕnignĭtās, ātis, f. [benignus] [st1]1 [-] bonté, bienveillance. - summa cum benignitate aliquem audire, Cic. Sest. 31 : écouter qqn avec une extrême bienveillance. - si... in eum benignitatis plurimum conferetur, Cic. Off. 1, 50 : si on lui accorde le plus de bienveillance. [st1]2 [-] obligeance, bienfaisance, générosité. - largitio, quae fit ex re familiari, fontem ipsum benignitatis exhaurit, Cic. Off. 2, 52 : les largesses, qui se puisent dans le patrimoine, tarissent la source même de la bienfaisance. - beneficentia, quam eandem vel benignitatem vel liberalitatem appellari licet, Cic. Off. 1, 20 : la bienfaisance que l'on peut appeler aussi ou obligeance ou générosité. - benignitas in aliquem, Cic. Clu. 196 : générosité à l'égard de qqn. - fig. benignitas terrae, Col. 4, 24, 12 : générosité du sol. - benignitas naturae, Plin. 1, 29, 30 : générosité de la nature.* * *Benignitas, pen. cor. Plaut. Liberalité, Largesse.\Nuncubi meam benignitatem sensisti in te claudier? Terent. As tu en quelque endroict aperceu que je n'aye esté liberal envers toy?\Benignitas, Clementia. Plaut. Doulceur, Courtoisie, Benignité.\Dei benignitate. Cic. Par le bien et grace de Dieu.\Naturae benignitas. Cic. Liberalité, ou Largesse de nature.
Dictionarium latinogallicum. 1552.